Skyheerlen
Aluminium rules!
Die uit Marokko zie ik graag nog eens een keer. Ik kan me herinneren dat het er onbewerkt al goed uitzag.
-
We willen graag weten of het forum je bevalt en met de antwoorden (allemaal optioneel) kunnen we je verblijf hier hemels maken!
Klik hier op de link en alvast bedankt!
Weer terug - met vaste opstelling ?
- Onderwerp starter petelaa
- Startdatum
Die uit Marokko zie ik graag nog eens een keer. Ik kan me herinneren dat het er onbewerkt al goed uitzag.
John Baars
Moderator
Sterkte en beterschap!
Ongelofelijk mooi spul is dat allemaal!
Ongelofelijk mooi spul is dat allemaal!
Ja, dat is wel het idee. Evt met een extra verwarmingslint als blijkt dat het toch te vochtig wordt.
Ik kijk nu naar prefab tuinkast/blokhutjes. Voor de geld kan je het bijna niet zelf in elkaar zetten. Die zet ik dan in zijn geheel op wielen, zodat het wegrijdt als ik wil waarnemen. Verankering is dan wel super belangrijk, want bij een storm moet hij niet gaan schuiven en tegen de telescoop aan rijden.
Overwegingen om voor prefab te gaan: om te beginnen de prijs. Om als particulier aan alle materialen te komen, kan je niet in bulk inkopen, en is het bijna niet te doen om de grote jongens te verslaan. Ten tweede natuurlijk de tijd, zelf bouwen kost meer tijd. Aan de andere kant, als ik het zelf zou bouwen, zou het wel lichter kunnen, wellicht. Bijvoorbeeld door de wanden van multiplex te maken ipv planken. Dat vraagt alleen wel weer veel meer onderhoud, en is bovendien minder mooi.
Het gaat in horten en stoten, dit topic, maar voorlopig gaan we nog vooruit.
Allereerst het scherpstellen en collimeren. In de vorige post schreef ik al dat het masker binnengekomen was. Vorige week uit kunnen proberen.
Werkt als een zonnetje! De perfectionist in mij zegt dat het zelfs nog een klein tandje beter kan, maar ik wil eerst eens zien hoe goed de collimatie houdt, voordat ik het perfect maak. De opstelling is namelijk nog niet permanent, en als de collimatie niet vasthoudt tijdens af- en opbouwen, dan gaat de perfecte collimatie vooral ten koste van waarneemtijd, en op een gegeven moment is het dat het niet meer waard.
Wel echt super makkelijk dit, en veel nauwkeuriger dan de ster-uit-focus-draaien methodes.
Dan de montering. De CEM zegt dat de pooluitlijning prima is, enkele boogseconden. Ook driftalignen gaf geen afwijkingen. Toch is de 3-ster-alignment verre van perfect. Na de meridiaanflip stond het object gewoon niet in beeld. Dat had ik beter verwacht. Ik verwacht van zo'n montering dat hij in alles (behalve misschien transporteerbaarheid) beter moet presteren dan mijn Skywatcher. Ook valt het me op dat bij het slewen de montering soms even doordraait nadat ik de knop heb losgelaten. Iemand enig idee?
Ook de volggrafiek in PhD2 zou mijns inziens beter moeten kunnen. Hieronder een stukje uit de laatste sessie:
Ik heb het gevoel dat deze zaken gerelateerd zijn, maar kan nog niet goed bedenken wat het probleem dan is. Ik denk iets mechanisch, ergens te weinig spanning op de wormen ofzo?
Tenslotte zit ik nog steeds met de flats. Na flat-calibratie is er aan de randen nog steeds een enorme negatieve vignettering te zien:
Ik heb inmiddels al een hele reeks oorzaken uitgesloten, door mijzelf met de telescoop een halve paasmaandag in de kelder op te sluiten:
- belichtingstijd gevarieerd tussen peak net iets links het midden van het histogram tot aan net niet geclipt aan de rechterkant van het histogram
- ISO 100 (daarop maakte ik in mijn vorige setup mijn flats) en ISO 1600 (gelijk aan de lights)
- buiten overdag, buiten 's nachts, in de kelder met het licht aan, en in de kelder met het licht uit (als antwoord op de vraag: "kan het strooilicht zijn")
- met en zonder extra kussensloop tussen het flatpanel en de telescoop
- met en zonder dauwkap
- met APT opgenomen en met de hand de ontspannerknop ingedrukt.
En bijna alle combinaties van bovenstaande. Inmiddels staat mijn PC vol met flats (er zijn best veel combinaties) maar is het verschil tussen alle opties verwaarloosbaar.
Het enige verschil tussen alle opties dat echt opvalt is dat het patroon van overcorrectie op lights van voor en na de meridiaanflip gespiegeld is.
Dat doet mij vermoeden dat het wellicht niet een probleem in de flats, maar juist in de lights is. Mocht het ooit weer helder worden, dan ga ik daar eens goed naar kijken. Zou er ergens vals licht op de sensor kunnen vallen? Maar waarom is dat dat sterker aan de rand dan in het midden? Ik heb in elk geval nooit mijn zoeker afgedekt. Ik heb deze camera al heel lang in gebruik, en heb nooit verschil gemerkt, maar misschien is het effect daarvan anders in een spiegeltelescoop dan in een refractor.
""Curiouser and curiouser!" (she was so much surprised, that for the moment she quite forgot how to speak good English)"
Allereerst het scherpstellen en collimeren. In de vorige post schreef ik al dat het masker binnengekomen was. Vorige week uit kunnen proberen.
Werkt als een zonnetje! De perfectionist in mij zegt dat het zelfs nog een klein tandje beter kan, maar ik wil eerst eens zien hoe goed de collimatie houdt, voordat ik het perfect maak. De opstelling is namelijk nog niet permanent, en als de collimatie niet vasthoudt tijdens af- en opbouwen, dan gaat de perfecte collimatie vooral ten koste van waarneemtijd, en op een gegeven moment is het dat het niet meer waard.
Wel echt super makkelijk dit, en veel nauwkeuriger dan de ster-uit-focus-draaien methodes.
Dan de montering. De CEM zegt dat de pooluitlijning prima is, enkele boogseconden. Ook driftalignen gaf geen afwijkingen. Toch is de 3-ster-alignment verre van perfect. Na de meridiaanflip stond het object gewoon niet in beeld. Dat had ik beter verwacht. Ik verwacht van zo'n montering dat hij in alles (behalve misschien transporteerbaarheid) beter moet presteren dan mijn Skywatcher. Ook valt het me op dat bij het slewen de montering soms even doordraait nadat ik de knop heb losgelaten. Iemand enig idee?
Ook de volggrafiek in PhD2 zou mijns inziens beter moeten kunnen. Hieronder een stukje uit de laatste sessie:
Ik heb het gevoel dat deze zaken gerelateerd zijn, maar kan nog niet goed bedenken wat het probleem dan is. Ik denk iets mechanisch, ergens te weinig spanning op de wormen ofzo?
Tenslotte zit ik nog steeds met de flats. Na flat-calibratie is er aan de randen nog steeds een enorme negatieve vignettering te zien:
Ik heb inmiddels al een hele reeks oorzaken uitgesloten, door mijzelf met de telescoop een halve paasmaandag in de kelder op te sluiten:
- belichtingstijd gevarieerd tussen peak net iets links het midden van het histogram tot aan net niet geclipt aan de rechterkant van het histogram
- ISO 100 (daarop maakte ik in mijn vorige setup mijn flats) en ISO 1600 (gelijk aan de lights)
- buiten overdag, buiten 's nachts, in de kelder met het licht aan, en in de kelder met het licht uit (als antwoord op de vraag: "kan het strooilicht zijn")
- met en zonder extra kussensloop tussen het flatpanel en de telescoop
- met en zonder dauwkap
- met APT opgenomen en met de hand de ontspannerknop ingedrukt.
En bijna alle combinaties van bovenstaande. Inmiddels staat mijn PC vol met flats (er zijn best veel combinaties) maar is het verschil tussen alle opties verwaarloosbaar.
Het enige verschil tussen alle opties dat echt opvalt is dat het patroon van overcorrectie op lights van voor en na de meridiaanflip gespiegeld is.
Dat doet mij vermoeden dat het wellicht niet een probleem in de flats, maar juist in de lights is. Mocht het ooit weer helder worden, dan ga ik daar eens goed naar kijken. Zou er ergens vals licht op de sensor kunnen vallen? Maar waarom is dat dat sterker aan de rand dan in het midden? Ik heb in elk geval nooit mijn zoeker afgedekt. Ik heb deze camera al heel lang in gebruik, en heb nooit verschil gemerkt, maar misschien is het effect daarvan anders in een spiegeltelescoop dan in een refractor.
""Curiouser and curiouser!" (she was so much surprised, that for the moment she quite forgot how to speak good English)"
svdwal
Sander - Moderator
Als je sky flats met een kussensloop maakt, dan zit de lichtbron pal voor je intreepupil, de kussen sloop is je lichtbron geworden. Dat geeft een andere verlichting van het instrument, wat bv zou kunnen is dat er bv wat licht van de secundaire spiegel-ophanging tot op de chip weerkaatst wordt.
2 manieren om te onderzoeken:
- sky flats maken zonder kussensloop, direct de hemel. Sterren verdwijnen door de median te nemen
- dome flats maken (of keldermuurflats). Wel lastig om gelijkmatig verlicht te krijgen, maar het is net wat verder van de entreepupil af
2 manieren om te onderzoeken:
- sky flats maken zonder kussensloop, direct de hemel. Sterren verdwijnen door de median te nemen
- dome flats maken (of keldermuurflats). Wel lastig om gelijkmatig verlicht te krijgen, maar het is net wat verder van de entreepupil af
svdwal
Sander - Moderator
Afhankelijk van de telescoop zullen panel flats best goed zijn, maar hoeveel mensen controleren het door bv standaardsterren te fotograferen in verschillende posities en te kijken of de helderheid van de ster identiek is op al die posities? Kleine variaties verdampen in de background Calibration.
Toch denk ik dat het wel zo iets zou kunnen zijn. Want hoe kan het anders dat er meer licht in de lights valt dat in de flats. Het klinkt heel logisch om dan te denken dat er bij flats in een afgesloten systeem (je sluit als het ware de buis af met het flatpanel) licht niet op de sensor valt, dat in een niet-gesloten systeem wel op de sensor terecht komt.
Aan de andere kant, ik ben begonnen met skyflats (zie post #26) en die resultaten waren identiek. En dan bedoel ik ook echt identiek, tot en met de extra band die je aan de linkerkant (op ongeveer 25% van de rand af) ziet.
Overigens leert de praktijk (niet alleen mijn ervaring, maar daarnaast ook gebaseerd op jarenlang rondhangen op socialmedia) dat skyflats eigenlijk altijd een slechter resultaat geven dan flatpanelflats. Want de theorie klinkt goed, maar in de praktijk is het bijzonder moeilijk om skyflats (en zeker garagemuurflats) echt gradient-vrij te maken. Daar hoef ik geen standaardsterren voor te fotograferen, de fout is met het blote oog zichtbaar.
Aan de andere kant, ik ben begonnen met skyflats (zie post #26) en die resultaten waren identiek. En dan bedoel ik ook echt identiek, tot en met de extra band die je aan de linkerkant (op ongeveer 25% van de rand af) ziet.
Overigens leert de praktijk (niet alleen mijn ervaring, maar daarnaast ook gebaseerd op jarenlang rondhangen op socialmedia) dat skyflats eigenlijk altijd een slechter resultaat geven dan flatpanelflats. Want de theorie klinkt goed, maar in de praktijk is het bijzonder moeilijk om skyflats (en zeker garagemuurflats) echt gradient-vrij te maken. Daar hoef ik geen standaardsterren voor te fotograferen, de fout is met het blote oog zichtbaar.
De pooluitlijning bepalen via een aligmeer methode is vele malen onnauwkeuriger dat de twee eerst genoemde manieren. Daarom verkondig ik steeds de regel dat bij een juiste poolinstelling nooit meer een 2 of 3 ster alginering mag worden gedaan om dat die mogelijk de zaak verstoren.
Een toelichting op dit standpunt kan je hier vinden
Quote uit de post waar je naartoe linkt:
Juistem. En die correcties moet je vervolgens weer ongedaan maken met het guiden. Dit is makkelijk genoeg vast te stellen, als het weer helder wordt (ooit) zal ik de alignmentinfo verwijderen en vervangen door een 1-ster alignment. Ben benieuwd!
Juistem. En die correcties moet je vervolgens weer ongedaan maken met het guiden. Dit is makkelijk genoeg vast te stellen, als het weer helder wordt (ooit) zal ik de alignmentinfo verwijderen en vervangen door een 1-ster alignment. Ben benieuwd!
svdwal
Sander - Moderator
Wat je bij een diffusor in de intreepupil hebt is dat zo'n ding naar alle kanten licht uitstraalt in de buis. En dus ook naar de zijkanten, waar sterrenlicht normaliter niet tegen aan schijnt. Dit zou je moeten kunnen zien als je de camera weghaalt en door de focuser kijkt.
Als de kijker erg goed gebaffle'd is, of echt niet-reflecterend zwart zou het niet erg zijn.
Wat betreft de sky flats, dat doe je overdag? Dat lijkt me erg lastig zonder gradienten te krijgen. In de professionele literatuur hebben ze het over twilight flats,
Als de kijker erg goed gebaffle'd is, of echt niet-reflecterend zwart zou het niet erg zijn.
Wat betreft de sky flats, dat doe je overdag? Dat lijkt me erg lastig zonder gradienten te krijgen. In de professionele literatuur hebben ze het over twilight flats,
Maurice Toet
www.mauricetoet.nl
Frustrerend dat de oorzaak van de afwijking nog niet boven water is.
Dat spiegelbeeld waar je over schrijft, is dat voor of na registratie van de opnames? Na registratie is het logisch, want de opnames na de meridiaanflip zijn 180 graden gedraaid.
De afwijking in de GoTo-precisie voor en na de meridiaanflip is toe te schrijven aan ‘cone error’. Niet iets om je druk om te maken.
wvreeven
Moderator
Zijn gradienten niet juist groter tijdens de schemering, vooral voor een kleurencamera? Flats worden door professionelen tijdens twilight genomen omdat overdag de koepel veelal op temperatuur moet worden gehouden. En dan hoeft de koepel maar één keer open in plaats van twee. Tenslotte is de lucht tijdens de schemering een stuk donkerder waardoor makkelijker de juiste belichtingstijd gekozen kan worden. Dat moet natuurlijk allemaal gecalibreerd worden maar met een, zeg, 4 meter telescoop kan dat echt wel een verschil maken.
Maurice Toet
www.mauricetoet.nl
Petra, er is nog een techniek het overwegen waard, maar die is wel een stuk omslachtiger (lees: voor de echte cracks), namelijk de techniek van Fabian Neyer:
Wellicht sowieso raadzaam je probleem aan hem voor te leggen.
Wellicht sowieso raadzaam je probleem aan hem voor te leggen.
svdwal
Sander - Moderator
Hangt er af waar je ze neemt. Recht tegenover de zon zal nauwelijks een gradient hebben.
Het is wel veel blauw, maar dat is geen gradient.
Ik zie die overweging niet terug in de literatuur, maar een deel daarvan zal van vóór het koelen van de koepel zijn. Het genoemde voordeel is dat de avondhemel dezelfde kleur heeft als de nachthemel, alleen helderder.
Wow, zijn voorbeeld van interne reflecties is echt _precies_ wat ik zie!
Zijn methode vind ik overigens inderdaad te omslachtig. Dat is leuk als je oneindig veel waarneemtijd hebt, maar niet geschikt voor onze altijd-herfst weersomstandigheden. Wat ik wel kan testen is wat er gebeurt als ik flats maak door echte data “starless” te maken. Evt combineren van verschillende objecten/nachten, voor en na meridiaanflip etc.
Maar nu ik weet dat het inderdaad interne reflecties zijn, kan ik gericht zoeken naar oorzaak en oplossing.
Eerst maar eens kijken of er wellicht ergens licht in valt waar het niet in moet vallen. En eens goed kijken of er niet ergens reflecterende delen zijn die zwart hadden moeten zijn.
wvreeven
Moderator
Het is de overweging die zeer belangrijk is bij Rubin Observatory en andere delen van CTIO. De koepel wordt overigens niet toegestaan om op te warmen. Deze blijft de hele dag op de nachttemperatuur.