SS Cyg
- Onderwerp starter astrosun
- Startdatum
Fabricius
Zon
Op de AAVSO site zag ik een melding over een standstill.
In de grafiek is ook te zien dat SS Cyg in maart/april 2019 en december 2019 een paar keer niet terug zakte naar het minimum, dat normaliter rond 12.0m ligt.
Misschien een overgang naar Z Cam-achtig gedrag?
Zeker een ster om in de gaten te houden komende zomer.
In de grafiek is ook te zien dat SS Cyg in maart/april 2019 en december 2019 een paar keer niet terug zakte naar het minimum, dat normaliter rond 12.0m ligt.
Misschien een overgang naar Z Cam-achtig gedrag?
Zeker een ster om in de gaten te houden komende zomer.
coldfieldboundary
Neptunus
Laatst bewerkt:
Fabricius
Zon
Volgens de definities van de General Catalog of Variable Stars gedraagt SS Cyg zich nu meer als een Z Cam-ster dan als een ster van de eigen SS Cyg-categorie 
UGSS = SS Cygni-type variables
They increase in brightness by 2-6 mag. in V in 1-2 days and in several subsequent days return to their original brightnesses. The values of the cycle are in the range 10 days to several thousand.
Examples: SS Cyg, U Gem.
Z Camelopardalis-type stars
These also show cyclic outbursts, differing from UGSS variables by the fact that sometimes after an outburst they do not return to the original brightness, but during several cycles retain a magnitude between maximum and minimum. The values of cycles are from 10 to 40 days, while light amplitudes are from 2 to 5 mag. in V.
UGSS = SS Cygni-type variables
They increase in brightness by 2-6 mag. in V in 1-2 days and in several subsequent days return to their original brightnesses. The values of the cycle are in the range 10 days to several thousand.
Examples: SS Cyg, U Gem.
Z Camelopardalis-type stars
These also show cyclic outbursts, differing from UGSS variables by the fact that sometimes after an outburst they do not return to the original brightness, but during several cycles retain a magnitude between maximum and minimum. The values of cycles are from 10 to 40 days, while light amplitudes are from 2 to 5 mag. in V.
coldfieldboundary
Neptunus
vanochtend na C/2019 Y1 heb ik ook nog eens onze SS Cyg opgezocht, ik vond hem toch behoorlijk helder, 10,4 geschat, dus lijkt iets helderder dan de huidige standstill.
Laatst bewerkt:
coldfieldboundary
Neptunus
ja, de laatst binnengekomen schattingen/metingen op de aavso tonen dat ie ineens sterk verhelderd is
GuusGilein
PKS 0716+71
De laatste dagen had ik hem een keer of 4-5 rond magnitude 11, dus net als van het voorjaar een magnitude helderder dan normaal, en gisteravond was hij weer in uitbarsting. Ik weet de schatting niet precies uit mijn hoofd, maar volgens mij was hij rond de 9.
Het blijft een leuke ster om te volgen! :yes
Het blijft een leuke ster om te volgen! :yes
Fabricius
Zon
Het laatste normale minimum ligt al een jaar achter ons.
Ik heb zelf al twee jaar geen diep minimum meer gezien (magnitude 12,1 op 13 november 2018).
SS Cyg is dit jaar in elke telescoop zonder enige moeite te zien.
Mijn schattingen dit jaar:
19 juni 10,5m
6 aug 9,8m
9 sep 10,8m
15 sep 10,8m
17 sep 10,95m (ja, ik probeer soms met 2 decimalen te schatten)
18 sep 10,9m
20 sep 10,9m.
Vanavond weer een poging als het helder blijft.
Ik heb zelf al twee jaar geen diep minimum meer gezien (magnitude 12,1 op 13 november 2018).
SS Cyg is dit jaar in elke telescoop zonder enige moeite te zien.
Mijn schattingen dit jaar:
19 juni 10,5m
6 aug 9,8m
9 sep 10,8m
15 sep 10,8m
17 sep 10,95m (ja, ik probeer soms met 2 decimalen te schatten)
18 sep 10,9m
20 sep 10,9m.
Vanavond weer een poging als het helder blijft.
GuusGilein
PKS 0716+71
Gebruik je dan wel de normale visuele AAVSO-vergelijkingssterren (dus niet die voor de ccd-camera's e.d.)?
Die worden maar voor 1 decimaal gegeven, dus nauwkeuriger kan je schatting niet zijn. Magnitude 10,25 of 10,34 worden beide als 10,3 gegeven, terwijl er bijna 0,1 tussen zit.
Maar los daarvan (en vaak zit ik zelf ook te twijfelen en had liever een extra decimaal tot mijn beschikking!
), ik had SS Cyg gisteravond op 8,8 en dan is een goede zoeker (bijv. een 50 of 60 mm met verwisselbare oculairs) inderdaad voldoende.
Fabricius
Zon
Ja, maar wel met de kanttekening dat de zogenaamde "visuele" magnituden op moderne AAVSO-kaarten eigenlijk geen echte visuele magnituden zijn. Het zijn V-magnituden, gemeten met CCD-camera's met filter en daarna afgerond op 1 decimaal.
De weggelaten decimalen zijn terug te vinden door in de Variable Star Plotter te klikken op Photometry. Voorbeeld.
Ik gebruikte in de afgelopen weken o.a. deze vergelijkingssterren:
Label 108 = 10.831V (TASS-IV catalogus), kleurindex B-V=0,080;
Label 109 = 10.898V (SRO), kleurindex B-V= 0,553.
In theorie is het magnitudenverschil te klein om opgemerkt te worden door een visuele waarnemer.
Maar - zonder deze cijfers te kennen - zag ik toch een klein helderheidsverschil.
Dit kan meerdere oorzaken hebben: 1. fout van de waarnemer, 2. magnituden komen uit verschillende catalogi (inhomogeniteit) en 3. oog heeft andere kleurgevoeligheid dan camera.
De ster met label 109 staat ook in de TASS-IV catalogus en heeft daar een V-mag van 10,924.
In jarenlange tests was mij al vaker opgevallen dat ik rode sterren zwakker zie dan witte, als ze dezelfde V-mag hebben. Dus de V-mag is niet exact gelijk aan "mijn" mag.
Na kleurcorrectie:
AAVSO-ster met label 108 => zie ik als 10,78 +/-0,07m;
AAVSO-ster met label 109 => zie ik als 10,97 +/-0,07m.
Dit is geen internationaal geaccepteerde methode.