polijstpek

Hallo,
Ik heb inderdaad een hele reeks mallen gemaakt met die vloeibare silicone. Zolang de verhouding van de 2 componenten goed is kan er weinig mis lopen...
Hergebruiken van de pek doe ik ook, maar enkel voor de eerste fase van het polijsten. Het corrigeren van de spiegel tracht ik steeds te doen met een nieuwe pek.
Wat me ook opvalt bij de groeven in de pek. Ik laat de pek nu een hele nacht afkoelen en pers er later fijne groefjes in (vliegengaas) ik heb de indruk dat dit voor een egaler spiegeloppervlak zorgt.
Mvg,
Bram
 
Laatst bewerkt:
Bram, microfacetting, zoals met vliegengaas leidt inderdaad tot een gladder oppervlak. Nadeel van vliegengaas kan zijn, dat bij het persen de pek niet de spiegel raakt, waardoor de curve van de pek niet gelijk is aan die van de spiegel. Microfacetting kan ook met een scheermesje, of met een staalborstel. Heel vaak wordt het met een staalborstel gedaan, dat gaat het snelst. Wat ook helpt voor een gladde spiegel is zeer verdunde CEO gebruiken voor het polijsten. Verhouding poeder-water van 1 op 100 of nog dunner. Als je het op de spiegel moet het alleen water lijken. En vaak bewegen mensen de tool te snel heen en weer, wat ook ruwheid kan geven.
 
jeanpierre zei:
- pek in de mat gieten en na ongeveer 1 minuut de bolle tool erop
- en na een tiental minuten de tool omdraaien en mat verwijderen
- Pektool en spiegel hebben dezelfde vorm. Rest enkel nog ceriumoxide op de spiegel, deze op de tool en een tiental minuten een blok lood er bovenop om te laten persen.
Klaar om te polijsten. Tussen het gieten van de pek en het daadwerkelijk polijsten zit ongeveer een half uur tijd.
Klik om te vergroten...

De "erop gaan zitten"-methode is sneller (15' of zo, de eerste tien minuten gaan ongeveer zoals in de eerste twee stappen hierboven) ;) Maar: je moet wel zeer voorzichtig gaan zitten, het is niet de bedoeling dat tool en spiegel gaan (ver)schuiven uiteraard...

janvangastel zei:
En wat doen jullie dan met die pek, weggooien of hergebruiken? Ik gebruik een pektool in elk geval beduidend langer.
Klik om te vergroten...

Die gebruiken we terug. Na het polijsten gaat de pektool in de diepvriezer. De week erop wordt de pek van de tool gescheiden door de tool in water te leggen. De verschillende uitzettingscoëfficiënt tussen glas en pek zorgt ervoor dat je de pek relatief makkelijk van de tool kan verwijderen. Niet onder water uiteraard, hé: eerst even enkel de tool in het water houden, pek boven water. Daarna de tool uit het water halen en de pek er manueel afduwen. Kleine stukjes worden weggegooid, grote stukken gaan terug in de peksmeltpot.
 
Goedenavond,
Mag ik even een heel oud draadje terug oppikken?
De laatste jaren hebben we onze silicone-vormen verder verbeterd en nu maken we de pekbodems in enkele minuten.
Krasjes zetten doen we niet meer, in de uiteindelijke pekbodem zit een structuur die er voor zorgt dat de spiegels er geweldig zacht/glad uit zien... :)
In onze schuif liggen deze mallen al een tijdje en worden ze frequent gebruikt maar we hebben ze nu ook beschikbaar gemaakt via onze website https://www.sodego.shop
Het begeleidende filmpje kan je op YouTube vinden:
 
Ik denk dat er een verschil moet worden gemaakt tussen de groeven waarmee noppen in de pekbodem gemaakt worden. En de microgroeven die met een borstel of mesje worden aangebracht. De eerste worden met deze matjes automatisch al aangebracht. De tweede moet je er nog steeds zelf tijdens het polijsten telkens opnieuw in borstelen met bijvoorbeeld een staalborstel.
 
PatrickB zei:
Raar. Ook niet als de pekbodem al een paar uurtjes gebruikt is?

Ik zet altijd krasjes met een stukje ijzerzaagblad dat ik als een kam over de pekbodem trek (in de 2 diagonale richtingen tov de vierkante noppen).
Klik om te vergroten...
Dat deden we hier vroeger ook, maar met deze silicone hebben we 2 extra reliëfvormen aangebracht.
De eerste zijn de halfronde bolletjes in elke pad en de rest van elk vierkantje heeft ook een specifieke structuur.
Als je natuurlijk heel lang dezelfde pek gebruikt en telkens heet stookt voor het persen duw je alles plat, maar da's niet de bedoeling hé.
Wat opvalt is de vormvastheid van die halve bolletjes, die duw je eigenlijk niet dicht omdat er water en cerium in zit..
 
Jetze zei:
Ik denk dat er een verschil moet worden gemaakt tussen de groeven waarmee noppen in de pekbodem gemaakt worden. En de microgroeven die met een borstel of mesje worden aangebracht. De eerste worden met deze matjes automatisch al aangebracht. De tweede moet je er nog steeds zelf tijdens het polijsten telkens opnieuw in borstelen met bijvoorbeeld een staalborstel.
Klik om te vergroten...
Op deze pek zit al een micro-ribbel waardoor het zaagblad niet meer nodig is.
Vroeger brak er nog wel eens een stukje pek af (na de krassen met het zaagblad) met soms krassen tot gevolg, met deze mallen hebben we daar nu geen last meer van.
 
Jetze zei:
Ik denk dat er een verschil moet worden gemaakt tussen de groeven waarmee noppen in de pekbodem gemaakt worden. En de microgroeven die met een borstel of mesje worden aangebracht. De eerste worden met deze matjes automatisch al aangebracht. De tweede moet je er nog steeds zelf tijdens het polijsten telkens opnieuw in borstelen met bijvoorbeeld een staalborstel.
Klik om te vergroten...
Om een idee te geven van het oppervlak van de vierkante noppen hierbij een detailopname. Dit is een versie zonder de halfronde perforaties...
De staalborstel of zaag is niet meer noodzakelijk :)
 

Bijlagen

  • 20231013_200613.jpg
    20231013_200613.jpg
    2,6 MB · Weergaven: 15
Interessant @BramGoossens , ik moet toch ieder half tot heel uur polijsten die microgroeven er wel weer op nieuw inzetten. Zou leuk zijn dit eens in de praktijk te kunnen ervaren.
 
Ik zie wat je bedoelt Bram. Onze berichten kruisten elkaar. Benieuwd wat ervaren polijsters er van vinden!
 
Ik heb vele jaren gepolijst en geparaboliseerd.
Bij snelle spiegels( f3.5-f4.5) tamelijk zachte pek gebruikt bij het corrigeren, zeker met subdiameterlappen.
Altijd zeer regelmatig krassen met een afbreekmes aangebracht in de pek. Bij keiharde pek was dat zelden nodig, maar ik kon niet corrigeren met keiharde pek.
 
Die microgroeven zijn een belangrijke - doch niet de enige noodzakelijke - werkwijze, om ruwheid van het spiegeloppervlak tegen te gaan. Ik doe dat eens in het halve/hele uur, afhankelijk van hoe het paraboliseren gaat. Ook tijdens mijn slijpcursus in Almere wordt hier heel goed op gelet. We doen het met een harde staalborstel.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan Onderaan