polijstpek

In de bijgeslepen rand kunnen kleine korreltjes achterblijven en miniscule breukjes, die stukjes kunnen doen loskomen als je verder gaat met het slijpen en polijsten. Algemeen geadviseerd wordt om de rand in de latere stadia van het fijnslijpen zo fijn mogelijk met een slijppoeder bij te werken. Even voor de duidelijkheid: terpentijn is geen terpentine?

Edit: Meten van de hardheid vind ik overigens nog niet zo makkelijk: je moet de temperatuur erbij in aanmerking nemen en hoe weet je nu hoeveel terpentijn erbij moet worden gegoten als je de pek verwarmd? Vandaar dat ik er voor zou kiezen om bij een nieuw project gewoon met nieuwe pek te beginnen, zeker bij het paraboliseren zoals Jan ook al aangaf.
 
Laatst bewerkt:
Alsof de Duvel er mee speelt: ik krijg vette krassen tijdens het paraboliseren
Klik om te vergroten...
Dit alleen zou voor mij al voldoende reden zijn om nieuwe pek te gebruiken. Ik heb ook geen zin in het gedoe om de zaak steeds weer te smelten, te mengen en te zuiveren, voor zover dat lukt. Ik zeg niet dat het niet kan, maar persoonlijk vind ik het teveel gedoe en ik wil ook het risico op krassen niet nemen.
 
janvangastel zei:
Bedenk het volgende: een pektool, vooral als het gaat om paraboliseren, is een stuk precisie gereedschap. Omdat een tool niet erg moeilijk te maken is, wordt dat vaak vergeten. Je moet er tot op 1/10.000-ste millimeter mee werken, of beter als je een echt goede spiegel wilt. Daar dan op gaan bezuinigen door gebruikte pek te gaan recyclen of zeer oude pek toch nog te gebruiken, zijn niet erg rationeel in dit verband. Voor een goed instrument hoort goed materiaal gebruikt te worden, anders functioneert het niet naar behoren en onvoorspelbaar. Bedenk ook dat het weliswaar niet moeilijk is zo'n tool te maken, maar dat het daarom nog niet evident is hoe je een echt goede tool maakt en die ook goed houdt.
Klik om te vergroten...


Jan, mijn complimenten voor de duidelijkheid waarmee je precies uitlegt hoe het zit !!! Dit mag van mij in ongewijzigde vorm in de wiki !!
 
Reflector:dat is nou precies wat ik doe:de spiegelrand zo rond mogelijk slijpen.
Ik deed de test met het door Texereau beschreven geval bij 20 graden. Ik had een thermometer.Toegegeven, het is gedoe,maar soms moet een mens ergens op bezuinigen.
Terpentijn is een terpenenmengsel en komt ook uit hars.Terpentine is een alkanenmengsel en komt uit aardolie.
Ik ga zelf enorme oude peklappen hergebruiken voor het polijsten van geslepen spiegels. Spiegel boven zodat de akelige deeltjes in de pek zinken. Mel Bartels heeft het ook mooi uitgelegd. Voor paraboliseren gebruik ik nu peklappen van nieuwe pek die al verzadigd zijn gemaakt met polijstmiddel
Genoeg gezeurd hierover lijkt me.Je kunt wel aan de gang blijven, net als over het feit of je nu op Col Izoard moet kijken of dat het ook 50 meter lager kan.
Die discussie heeft op mijn lachspieren gewerkt!
 
Je stelde zelf de vraag Frans. De reacties van mensen die de moeite nemen om te antwoorden dan als gezeur afdoen, is dan minstens niet netjes. Post dan niets, dan heb je ook geen 'gezeur' van mensen die iets anders vinden dan jij.
 
Helemaal gelijk, Jan.Mijn excuses. Ik ben te anders opgevoed, haha. Zeuren zie ik niet altijd als negatief maar soms komisch. Ik kom niet uit een milieu van "scherpslijpers"!
Maar ik vond jouw reactie wat betreft Col Izoard merkwaardig. Maar dat is mijn mening maar.
Het heeft geen zin om hierover verder te gaan.
 
Bij Urania wordt een siliconenmal gebruikt om pek te gieten. Daarna wachten tot de pek handwarm is alvorens de tool omgekeerd op de pek te zetten. Vervolgens de tool op een draaiplankje vastzetten en de spiegel erop leggen. Om er zeker van te zijn dat de pek mooi de vorm van de spiegel volgt een 20-tal seconden stevig aandrukken (lees: er op gaan zitten :shock:). Pek wordt een avond of drie/vier gebruikt. Na gebruik wordt de tool met pek in de diepvries gelegd. Bij de volgende sessie kan de pek verwijderd worden met water: het glas van de tool in koud water houden, en door de verschillende uitzettingscoëfficiënten beide materialen, lost na wat duwen de pek van het glas.
 
En wat doen jullie dan met die pek, weggooien of hergebruiken? Ik gebruik een pektool in elk geval beduidend langer.
 
Wat ik nu precies doe met de pek: ik hergebruik die wel. Waarom ? Wel, per jaar gaan hier toch minimaal een zestigtal spiegels door mijn handen. Dit zou betekenen tussen de 30 en 50 kilo pek per jaar. Krijg ik hier niet 'verkocht'. De reden : prijs moet voor de school- en jongerenprojecten betaalbaar blijven. Hergebruiken is dus een optie , en een krasje neem je er dan gewoon bij.
Komt erbij dat, als je met zo'n bende volk werkt (hier lopen geregeld 20-30 mensen heen en weer tussen slijp- en polijstlokaal en/of werkplaats) een kras praktisch niet te vermijden is.
Dit is hoe ik een pekbodem giet

pekmat op de holle zijde van de spiegel
pek1.jpg

pek in de mat gieten en na ongeveer 1 minuut de bolle tool erop
pek2.jpg

en na een tiental minuten de tool omdraaien en mat verwijderen
pek3.jpg

Pektool en spiegel hebben dezelfde vorm. Rest enkel nog ceriumoxide op de spiegel, deze op de tool en een tiental minuten een blok lood er bovenop om te laten persen.
Klaar om te polijsten. Tussen het gieten van de pek en het daadwerkelijk polijsten zit ongeveer een half uur tijd.
 
JP, Dreistein bedankt.
Ik snap ongeveer hoe je het maakt, maar zou wel willen weten waar je bv de siliconen vandaan haalt. Is vast niet een tube aquarium spul, of toch wel? (een paar dan...)
 
Ik heb mijn pekmatten op maat : 20 cm, 25 cm, 27 cm,30 cm,en 33 cm diameter. Heb die laten gieten op maat. Ik heb de mallen liggen.
Ik informeer eens voor die soort siliconen !
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan Onderaan