Zojuist heb ik even naar Mars kunnen kijken. Ik was nog maar net een kwartier aan het kijken en ik zag vanuit het noorden een mistige bewolking aankomen. Tegen 21u nog even het beeld in mijn hoofd geprent om het binnen uit te kunnen tekenen. Tien minuten later was de hele lucht dicht. Volgens Meteoblue zou het onbewolkt zijn. Helaas was het anders.
De laatste drie keer heb ik met roodfilter waargenomen in plaats van met geelfilter. Het beeld is donkerder maar ik wilde toch experimenteren met rood om het verderweg gelegen rode brandpunt meer van het gele brandpunt te scheiden. Het scheelt toch iets in de scherpte lijkt het, en iets in de seeing. Wel duurt het even voordat je detail gaat zien op het sterk gedimde schijfje. Na een uur kijken kom ik wat meer op gang, maar dit was me niet echt gegund door de weergoden.
De eerste indruk in een kleine telescoop is van een gezicht zoals je die bij volle maan ziet. In de eerste helft van november heb ik dat ook gezien. De dag op Mars is ca. 40 minuten langer dan op aarde. Dat betekent dat als we dagelijks om dezelfde tijd naar Mars kijken, de oppervlaktestructuren 10⁰ verder gedraaid staan. In de loop van de tijd lijkt Mars dus achteruit te draaien om na zo'n 5 weken weer dezelfde kant naar ons te keren. Er zijn wel kleine verschillen doordat de synodische dag van Mars ook op de zon is gericht en niet op de Aarde. Rond de oppositie snelt de aarde tussen Mars en de zon door zodat de tijd tussen twee momenten dat de aarde gezien vanuit Mars door het zuiden gaat niet alleen korter is dan de synodische (Mars)dag maar ook nog korter is dan de siderische dag op Mars. Bovendien hebben wij naast onze kloktijd een voorkeur om Mars waar te nemen als die hoog aan de hemel staat. Rond de oppositiedatum stond Mars iedere volgende dag zo'n 6 minuten eerder in het zuiden. In de tweede helft van deze maand is dat nog 5 minuten.
De laatste drie keer heb ik met roodfilter waargenomen in plaats van met geelfilter. Het beeld is donkerder maar ik wilde toch experimenteren met rood om het verderweg gelegen rode brandpunt meer van het gele brandpunt te scheiden. Het scheelt toch iets in de scherpte lijkt het, en iets in de seeing. Wel duurt het even voordat je detail gaat zien op het sterk gedimde schijfje. Na een uur kijken kom ik wat meer op gang, maar dit was me niet echt gegund door de weergoden.
De eerste indruk in een kleine telescoop is van een gezicht zoals je die bij volle maan ziet. In de eerste helft van november heb ik dat ook gezien. De dag op Mars is ca. 40 minuten langer dan op aarde. Dat betekent dat als we dagelijks om dezelfde tijd naar Mars kijken, de oppervlaktestructuren 10⁰ verder gedraaid staan. In de loop van de tijd lijkt Mars dus achteruit te draaien om na zo'n 5 weken weer dezelfde kant naar ons te keren. Er zijn wel kleine verschillen doordat de synodische dag van Mars ook op de zon is gericht en niet op de Aarde. Rond de oppositie snelt de aarde tussen Mars en de zon door zodat de tijd tussen twee momenten dat de aarde gezien vanuit Mars door het zuiden gaat niet alleen korter is dan de synodische (Mars)dag maar ook nog korter is dan de siderische dag op Mars. Bovendien hebben wij naast onze kloktijd een voorkeur om Mars waar te nemen als die hoog aan de hemel staat. Rond de oppositiedatum stond Mars iedere volgende dag zo'n 6 minuten eerder in het zuiden. In de tweede helft van deze maand is dat nog 5 minuten.
