Houdini
Donateur
Ik heb vandaag de 63 cm f/5 Dobson opnieuw in gebruik genomen na meer dan 5 jaar onderbreking (onder andere door een verbouwing).
De telescoop is ondertussen bijna 20 jaar oud (gebouwd in 2001-2002) en is eigenlijk nog maar heel weinig geëvolueerd ; het is een heel robuust ontwerp waarin alle onderdelen in een kubus vervoerd en opgeslagen worden. Veel solider en zwaarder dan de moderne varianten, maar dat heeft ook zijn voordelen.
Zo ziet het er uit in "opslagmodus":
Dit transformeert zich tot het volgende (met een dochter voor de schaal):
De voorbije maanden heb ik er wat onderhoudswerken aan verricht:
* In december is de hoofdspiegel opnieuw gealuminiseerd bij MCM, de spiegel is weer zo goed als nieuw.
* Ik heb een nieuwe vangspiegelophanging gebouwd - de oude was een (goede!) AstroSystems houder en vanen ; maar ik wou excentrische vanen gebruiken die een veel stijvere oplossing bieden dan de klassieke 3 of 4 vanen door het centrum. Het resultaat is 450 gram lichter dan het oude systeem, maar doet uitstekend zijn werk (heel stijf, trillingen dempen uit binnen de seconde, collimatie blijft behouden van horizon tot zenit).
* Verder nieuwe wielen en wat onderhoud aan de 27-punts spiegelophanging ; op zich zijn die 27 punten niet zo'n goed idee, vandaag zou ik altijd een 18-puntsophanging verkiezen. De randondersteuning gebruikt een stalen kabel - oorspronkelijk was dit een nylon gordel (de klassieke "sling"), maar die heb ik in 2007 vervangen door de kabel. Tegenwoordig zou ik altijd twee rollers onder 45° gebruiken, maar in 2001 wisten we nog niet welke de beste oplossingen zijn.
Hier zie je een bovenaanzicht van de dunne excentrische vanen en de relatief kleine vangspiegel (14% centrale obstructie, een voordeel van een grote f/5 telescoop).
En een beeld van de hoofdspiegelophanging (27 punts, en stalen kabel als randondersteuning):
Vanavond hebben we er thuis de Maan en de Orionnevel mee waargenomen. Het was goed om vast te stellen dat de werking nog steeds "zo goed als nieuw" is, zelfs na twintig jaar blijft het manueel volgen bij hoge vergrotingen erg gemakkelijk.
De seeing was vanavond erg slecht maar Copernicus was heel knap en ondanks de maan waren er mooie kleuren te zien in M42.
Traditioneel gebruik ik de kijker vooral tijdens waarneemvakanties in Frankrijk, hopelijk laat de Covid-situatie dit spoedig weer toe...
Bedankt voor het lezen!
De telescoop is ondertussen bijna 20 jaar oud (gebouwd in 2001-2002) en is eigenlijk nog maar heel weinig geëvolueerd ; het is een heel robuust ontwerp waarin alle onderdelen in een kubus vervoerd en opgeslagen worden. Veel solider en zwaarder dan de moderne varianten, maar dat heeft ook zijn voordelen.
Zo ziet het er uit in "opslagmodus":
Dit transformeert zich tot het volgende (met een dochter voor de schaal):
De voorbije maanden heb ik er wat onderhoudswerken aan verricht:
* In december is de hoofdspiegel opnieuw gealuminiseerd bij MCM, de spiegel is weer zo goed als nieuw.
* Ik heb een nieuwe vangspiegelophanging gebouwd - de oude was een (goede!) AstroSystems houder en vanen ; maar ik wou excentrische vanen gebruiken die een veel stijvere oplossing bieden dan de klassieke 3 of 4 vanen door het centrum. Het resultaat is 450 gram lichter dan het oude systeem, maar doet uitstekend zijn werk (heel stijf, trillingen dempen uit binnen de seconde, collimatie blijft behouden van horizon tot zenit).
* Verder nieuwe wielen en wat onderhoud aan de 27-punts spiegelophanging ; op zich zijn die 27 punten niet zo'n goed idee, vandaag zou ik altijd een 18-puntsophanging verkiezen. De randondersteuning gebruikt een stalen kabel - oorspronkelijk was dit een nylon gordel (de klassieke "sling"), maar die heb ik in 2007 vervangen door de kabel. Tegenwoordig zou ik altijd twee rollers onder 45° gebruiken, maar in 2001 wisten we nog niet welke de beste oplossingen zijn.
Hier zie je een bovenaanzicht van de dunne excentrische vanen en de relatief kleine vangspiegel (14% centrale obstructie, een voordeel van een grote f/5 telescoop).
En een beeld van de hoofdspiegelophanging (27 punts, en stalen kabel als randondersteuning):
Vanavond hebben we er thuis de Maan en de Orionnevel mee waargenomen. Het was goed om vast te stellen dat de werking nog steeds "zo goed als nieuw" is, zelfs na twintig jaar blijft het manueel volgen bij hoge vergrotingen erg gemakkelijk.
De seeing was vanavond erg slecht maar Copernicus was heel knap en ondanks de maan waren er mooie kleuren te zien in M42.
Traditioneel gebruik ik de kijker vooral tijdens waarneemvakanties in Frankrijk, hopelijk laat de Covid-situatie dit spoedig weer toe...
Bedankt voor het lezen!
.
ik hoor 'em bijna tot hier schreeuwen voor fotonen 
