Om toch even dit topic weer naar voren te halen vanwege het open einde. Dit project eindigde hierboven met een verschil tussen verwachting op basis van de testresultaten en het beeld in de kijker. Vorige week heb ik de spiegel bij Jan van Gastel gebracht om een onafhankelijke test uit te laten voeren.
De door Jan bepaalde Strehl-ratio ligt inderdaad lager dan mijn meting, namelijk 0,83. Er is enige overcorrectie wat overeenstemt met de stertest. Verder is er nog een aantal andere fouten die allemaal niet al te schokkend zijn, maar in totaal wel afbreuk doen aan het beeld. Hieronder gelukkig geen astigmatisme maar wel wat ruwheid, een afgevallen uiterste rand en trefoil.
Maar nu het belangrijkste van deze test, het blijkt dat de golflengte die ik heb gebruikt in DFTfringe voor de analyse, 640 nm, zeer waarschijnlijk de oorzaak is van mijn afwijkende resultaten. De golflengte van de laser ligt meer in de buurt van de 650 nm. Dit kleine verschil is niet heel belangrijk bij minder snelle spiegels, maar bij snelle spiegels heeft het significante verschillen tot gevolg, net als kleine meetfoutjes in de brandpuntsafstand en optische diameter. Als ik zelf met mijn eigen interferometrogrammen de analyse nog eens herhaal met de goede golflengte kom ik ook op de overcorrectie uit en de lage strehl. Het verklaart dat ik gedurende het corrigeren op een gegeven moment een goede stertest had, maar op basis van de test nog niet bij de conic van -1,00 was. Ik ben toen doorgegaan en dus doorgeschoten tot de overcorrectie, had ik toen maar gestopt..
Met een strehl van 0,83 (dit is vergelijkbaar met het aloude 1/4P/V lambda criterium) is het geenszins een compleet onbruikbare spiegel, maar voor sterke vergrotingen en contrastarme planetaire details is het niet voldoende naar mijn mening. Op naar een volgend project dus.