Op maandag 25 februari heb ik vanuit mijn achtertuin in Landgraaf van 19:30 tot 22:30 dubbelsterren waargenomen in de Tweelingen. De waarnemingen zijn gedaan met een 4 inch f/10 refractor (Tal 100RS) op een EQ6 montering. Er was geen maan, en de seeing was middelmatig. Het was wel redelijk transparant want ik kon met de 4-inch sterren waarnemen tot mag 12.1, wat wel uitzonderlijk is in mijn licht-vervuilde omgeving.
Een van de hoogtepunten van de avond was Struve 924. bestaande uit de sterren 20 en 21 Gemini. Deze dubbelster is ontdekt door William Herschel op 13 maart 1781 en hij is in zijn catalogus van dubbelsterren opgenomen onder H IV 28. Wat betekend deze code ? "H" staat voor William Herschel, "IV" staat voor categorie 4 (dubbelsterren met een scheiding van tussen de 15 en 30 boogseconden) en "28" is het volgnummer in categorie vier, die in totaal 132 objecten bevat. Overigens heeft hij de dubbel later ook nog onder nummer H IV 46 in zijn catalogus opgenomen, een doublure dus.
De dubbelster, bestaat uit een magnitude 6.3 A component en en 6.9 B component. Het magnitudeverschil is in het oculair echt duidelijk te zien. De scheiding bedraagt 20" en de positiehoek is 211 graden. In het 35 mm panoptic oculair, met een vergroting van 29x en een beeldveld van 2,5 graden is de dubbel al mooi gescheiden, en het is een werkelijk een prachtig totaalbeeld. De heldere dubbel omgeving door vele veldsterren. De A component is absoluut gelig, de B component lijkt mij iets gelig , maar meer richting wit. TW Webb omschrijft ze als "Yellowish / blue-white" en William H. Smyth ziet ze als "Topaz-yellow and Cerulean Blue" Ikzelf heb wat moeite met het zien van de kleur blauw in sterren, vandaar dat ik ze sneller meestal als wit zie. Verder zie ik nog duidelijk een opvallend oranje ster in beeld, halverwege richting de rand van het beeldveld, in het zuid-westen op ongeveer 8 uur. Het betreft HD46088, een magnitude 7,9 ster van het spectraaltype K0.
Onderstaande schets heb ik uiteindelijk gemaakt met een 9mm Baader Morpheus. De vergroting is 111x en het beeldveld is 41 boogminuten. In de schets is het noorden boven en het westen links.
Een van de hoogtepunten van de avond was Struve 924. bestaande uit de sterren 20 en 21 Gemini. Deze dubbelster is ontdekt door William Herschel op 13 maart 1781 en hij is in zijn catalogus van dubbelsterren opgenomen onder H IV 28. Wat betekend deze code ? "H" staat voor William Herschel, "IV" staat voor categorie 4 (dubbelsterren met een scheiding van tussen de 15 en 30 boogseconden) en "28" is het volgnummer in categorie vier, die in totaal 132 objecten bevat. Overigens heeft hij de dubbel later ook nog onder nummer H IV 46 in zijn catalogus opgenomen, een doublure dus.
De dubbelster, bestaat uit een magnitude 6.3 A component en en 6.9 B component. Het magnitudeverschil is in het oculair echt duidelijk te zien. De scheiding bedraagt 20" en de positiehoek is 211 graden. In het 35 mm panoptic oculair, met een vergroting van 29x en een beeldveld van 2,5 graden is de dubbel al mooi gescheiden, en het is een werkelijk een prachtig totaalbeeld. De heldere dubbel omgeving door vele veldsterren. De A component is absoluut gelig, de B component lijkt mij iets gelig , maar meer richting wit. TW Webb omschrijft ze als "Yellowish / blue-white" en William H. Smyth ziet ze als "Topaz-yellow and Cerulean Blue" Ikzelf heb wat moeite met het zien van de kleur blauw in sterren, vandaar dat ik ze sneller meestal als wit zie. Verder zie ik nog duidelijk een opvallend oranje ster in beeld, halverwege richting de rand van het beeldveld, in het zuid-westen op ongeveer 8 uur. Het betreft HD46088, een magnitude 7,9 ster van het spectraaltype K0.
Onderstaande schets heb ik uiteindelijk gemaakt met een 9mm Baader Morpheus. De vergroting is 111x en het beeldveld is 41 boogminuten. In de schets is het noorden boven en het westen links.
Commentaar